9. Zeedag op de Marco Polo 31-03-2017

In de vorige versie stond het verkeerde verslag, nu het juiste verslag

Een zeedag op de Marco Polo.

Onze reis beslaat in totaal 20 zeedagen. De langste periode bedroeg 6 dagen achter elkaar, van de Azoren naar Sint Maarten.

Ons is nogal eens de vraag gesteld of we ons dan niet vervelen. We antwoorden meestal  dat we daar geen tijd voor hebben en dat is ook de waarheid.

 Allereerst zijn we alle twee gek op varen en op lange tijd voorop het schip te staan om vogels of walvissen te spotten. Of om gewoon lekker naar de zee te kijken.  Daar moet het weer wel geschikt voor zijn, want bij storm is het open dek verboden terrein.

We zitten meestal op kleine cruiseschepen,  waar geen kinderen onder de 16 worden toegelaten, omdat daar geen voorzieningen voor zijn.

Het programma is op de Marco Polo is veelzijdig. Er worden veel lezingen geven, door gepensioneerde universiteitsdocenten of door bijzondere professionals. De onderwerpen zijn wisselend:  oceanografie, geologie, fotografie, CSI-forensics, geschiedenis enz.

Daarnaast is er een groot aanbod van handwerk-, handvaardigheid- en schildercursussen. Op deze reis werd er tevens ukelele-les geven, zangles, drama en Spaanse les. Voor de mensen die in de zon willen liggen is er een zonnedek met zwembad en whirlpoolbaden. Op de schepen waar wij mee varen zijn er geen casino’s of gokautomaten.

Er worden heel veel spelletjes gedaan zoals bridge, sjoelen, mini golf, en vooral veel gequizt. Aan de quizzes doen we meestal mee.

Er is verder een bibliotheek en een computerruimte. Hoewel het internet is zoals gezegd onbetaalbaar. Ik werk dan ook lekker op de hut op mijn  kleine notebook-computer.

’S Avonds is er allerlei amusement. Er zijn shows, muziekconcerten (jazz en klassiek) en in de kleine dancing is er  populaire popmuziek en dansmuziek. Er worden verschillende artiesten vanuit de UK ingevlogen. Kortom, er is van alles te doen. En natuurlijk wordt er door iedereen veel gelezen en gepuzzeld of sudoku’s gedaan.

Er is ook een fitnessruimte, maar Jan en ik gaan iedere dag op een van de hogere buitendekken  45 minuten – 1 uur in flink tempo wandelen , tenminste, als het weer het toelaat.

En er worden ook nog leuke speciale dingen georganiseerd, zoals  een masterclass cocktails maken. Die hebben we gevolgd en dat  was lekker en leuk.

Zo zijn er nog allerlei extra buffetten, die er mooi uitzien.

Zo krijgen we de dag wel vol. We beginnen met een ontbijt rond hal 9, daarna gaan we onze rondjes lopen en daarna douchen. Soms is volgen we ‘s- ochtends een lezing. Om 12 uur gaan we lunchen en om 13.45 start onze schilderscursus. Daarna een bakje thee drinken. Als we ’s middags geen lezing volgen doe ik soms een klein wasje en werk  ik op de computer aan de foto’s en of verslagen. Of ik ga lezen of puzzelen. Jan puzzelt ook erg veel en leest ook nogal wat. Dan wordt het tegen 17 u weer tijd om ons op te tutten voor het eten. We hebben in totaal 4 gala-avonden  en verder meestal avonden, dat we er gewoon netjes uit moeten zien. Als je daar niet van houdt, kun je naar een kleiner, informeler restaurant, waar je vrijer bent in de kleiding ( geen korte broek of bloot bovenlijf)., Wij vinden het officiële restaurant wat gezelliger, zeker omdat we weer nieuwe vrienden hebben gemaakt , die bij ons aan tafel zitten.

 Na het eten kun je naar het theater en ‘s avonds nog wat drinken en gezellig kletsen, quizzen, dansen, waar je maar zin in hebt.  En daarna weer lekker naar de hut.

 

Marco Polo 

Masterclass Cocktails maken

Marco Polo naast een groot cruise-schip

 lezing Louise Bonner

Schilderles

Mieke's werk

 

Jan's werk een ander keertje, wil niet uploaden

In het zelfbedieningsrestaurant

In het Waldorf restaurant (geen zelfbediening)

aan tafel

Ice-carving demonstration

8b. Foto's Bermuda 26 maart 2017

8a. Bermuda 26 maart 2017

26 mrt King’s Wharf Bermuda , excursie:  Best of Bermuda Island drive

We hebben Bermuda veilig bereikt. De `storm ging snel liggen en we hebben de tweede dag na de Bahama’s in redelijk rustig water gevaren. De luiken van de portholes zijn er echter pas 27 maart afgegaan (en op 28 maart er weer op).

Bermuda is goed bevallen. Het wel is een land van grote tegenstellingen. Er is veel rijkdom en veel corruptie.

We deden een rondtour  over het eiland en we hadden een dappere, forse Afro-Amerikaanse bestuurster van 37 jaar. Ze vertelde eerlijk hoe de vork in de steel zat. Ze had samen met andere vrouwen actie gevoerd tegen het omzetten van de jaarlijks controle op borstkanker naar controle om de 2 jaar. De vrouwen gingen voor het parlementsgebouw staan en deden hun bh’s uit. Die werden daar op een grote hoop gegooid . Ze bleven daar staan totdat de wetswijziging van de baan was. En dat is ze gelukt.

 Haar moeder was het eerste HIV-slachtoffer van het eiland. De medicijnen waren zeer duur en werden niet vergoed. Ze heeft actie gevoerd om deze vergoed te krijgen. De actie had succes en de medicijnen worden nu vergoed. Ze geeft nog steeds voorlichting op de scholen over het gebruik van voorbehoedsmiddelen i.v.m. aids-preventie.

Er  is veel drugscriminaliteit op het eiland en er zijn nogal wat jeugdbendes . Dus het is niet veilig ‘s avonds op sommige plekken.

De prijzen van gewone basisvoedingsmiddelen en eerste levensbehoeften zijn schrikbarend hoog. DE gids-chauffeuze heeft 3 banen om goed voor haar kinderen te kunnen zorgen (opleiding). De overheid verspilt veel geld en onderhoudt bijvoorbeeld de wegen niet overal en verwaarloost de bussen van het openbaar vervoer. Slechts 40% van de bussen is rijvaardig, de rest staat in de garage.

Er zijn wetten om je huis van buiten netjes te houden en de boetes zijn zeer hoog als je je daar niet aan houdt. Er zijn mensen die het geld hebben moeten stelen om de boete te betalen en daardoor weer in de gevangenis kwamen.

Het eiland ziet er werkelijk prachtig en super welvarend uit, maar dat is dus slechts voor enkelen weggelegd. Michel Douglas en zijn moeder hebben hier allebei een huis. Hij is er geloof ik geboren en geeft ook veel uit aan goede doelen.

Mijn foto’s geven een beeld van een paradijs, in  werkelijkheid is dit voor velen een brug te ver.

Maar vanwege het mooie weer en de mooie excursie hebben we wel een heerlijk dagje gehad.

7b. Bijbehorende foto's 19-23 maart

 

Werken aan een verslag in de hut

ver

 

Verbinding proberen te krijgen met de laptop en telefoon

Routevan Cozumele naar Chichen Itza (Mexico) Met de Garmin geregistreerd

Gelopen route bij de ruïnes Chichen Itza (met de Garmin geregistreerd)

 Chichen Itza

 

Jan the Explorer

ferry  Chichen Itza

op de voorgrond de Marco Polo

Cuba Las Terrazas

 

 Cuba Las Terrazas

Cuba Las Terrazas

Havana Cruisterminal

Havana vanaf  de hut

Lucyan National Park Bahama's

Lucyan National Park Bahama's

Lucyan National Park Bahama's

Lucyan National Park Bahama's

Lucyan National Park Bahama's

Bahama's beach

7a. Verslag 19 - 23 maart

Allereerst, sorry voor de taalfouten in het vorige verslag. Het was een concept op mijn computer en omdat we eindelijk fatsoenlijk Internet hadden op de Bahama’s, heb ik het er in zijn geheel opgezet, zonder te controleren. (Op een terras met keihard funkmuziek). Ik zal er later de taalfouten uithalen.

 Internet aan boord is zeer langzaam en zeer duur en  niet te doen

 Het Internet onderweg is een heel gedoe. Vaak liggen er gigantische cruiseschepen en zit iedereen bij een internetpunt (of staand op de pier) te internetten .Er wordt veel geskypet (met kleinkinderen natuurlijk) of door de bemanning met vrouw en kinderen. Daardoor zijn de netwerken steeds overbelast. Met mijn telefoontje kan ik soms de koppen van de mail ophalen, maar de mail niet lezen. Daarom sorry tegen iedereen die ik niet (meteen heb beantwoord). Jan en ik zijn al enkele keren verbrand, door te lang in de zon te zitten bij onze pogingen verbinding te krijgen. En als het niet lukt probeer je het weer dagen later, als er dan wel internet is.

En dan nu een vervolgverslag

19 mrt Cozumel, Mexico: Chichen Itza Mayan Ruins

Vanaf de haven gingen we eerst met de ferry naar het vastenland. Daarna was er een lange tocht naar de ruines. De zee was nogal ruw en ik ben zeeziek geworden op de ferry. Na inname van een reistablet, was dat gelukkig  in Chichen Itza over.

De tocht door Mexico was heel saai, je zag alleen vergeeld struikgewas langs de weg.De ruines waren onvergetelijk, hierna een Mexicaans buffet. Zeer hete tortilla op en Maya groenten met rijst. Mexicaanse muziek er bij . Daarna weer een lange tocht terug ( vertrek rond 8u en terug om 18.30)

20-22 mrt Havana, Cuba

We kwamen ‘s avonds aan en zijn met onze vrienden meteen na het diner, de stad ingegaan.

Er waren niet veel winkeltjes open, maar wel veel restaurantjes. En bij veel restaurantjes werd muziek gemaakt.

De eerste keer de stad in gaan is een heel avontuur. Je moet een visum hebben. In het aanvraagformulier mag geen enkele verbetering staan. Er wordt tevens een gezichtsscan gemaakt. Iedereen was een beetje zenuwachtig bij al dat militaire vertoon. Maar als je aan de beurt was, bleek dat toch wel mee te vallen. De beambten wensten je vriendelijk een goed verblijf toe.

Als je de terminal uitkomt weet je niet wat je ziet, je staat meteen in het oude Havana met de oudewetse  Amerikaanse sleeën en de koloniale (Spaanse) gebouwen. We hebben een hele leuke avond gehad en o.a. gezellig op een terras gezeten. Helaas ging het heel even regenen. Maar dat was ook weer apart, iedereen ging vlug schuilen onder het  afdak van het terras en de ober kwam snel afrekenen, omdat meestal bij plotselinge regen, nogal wat mensen van het terras vetrekken zonder te betalen.

De volgende dag stond er een excursie op het programma naar Las Terrazas, een door UNESCO beschermd natuurgebied in het westen van Cuba. Allereerst reden we  met de bus met een reisleidster door het immens grote Havana, daarna door het mooie platteland van Cuba.

Las Terrazas ibestaat uit 5,000 hectares onbewerkt land, in het hart van de Sierra del Rosario

Bergen. De terrassen zijn in de jaren 60 aangelegd in het kader van herbebossing en zien er ongerept uit. Een geweldige prestatie. We hebben de resten van de een koffieplantage uit de slaventijd gezien en er zitten ongelooflijk veel vogels. We hadden een uitstekende gids, die alle vogels kende en ze lokte met een app met vogelgeluiden. We hebben er veel foto’s van gemaakt, hoewel deze niet allemaal zijn gelukt. We begonnen de dag met een rumcocktail in het bezoekerscentrum en muziek van een  soort boysband, die Cubaanse muziek speelde. De jonge gitarist ging als een mix van Jimi Hendrix en  Santana uit zijn dak en was geweldig. Daarna volgde rondleiding die werd afgesloten met een eenvoudige doch voedzame maaltijd van bruine bonen, rijst, varkensvlees en kip  en een custerdvla-toetje.

Al bij al was het een zeer geslaagde excursie.

Na Cuba zetten we koers naar de Bahama’s

23 maart,  Freeport, de Bahama’s

Het positieve aan de Bahama’s was het vrije Internet, en dat we eindelijk al de mail op konden halen en verslagen op het web konden plaatsen.

Onze excursie heet Beach & Cave en leidde ons naar een mangrovegebied in het Lucayan National Park.

De bus had zijn beste tijd gehad en was aan de buitenkant gerepareerd met ijzeren platen en in de binnenkant waren stoelen zo kapot en doorgezakt, dat je er niet op kon zitten. Er was geen enkele stoel met intact bekleding en de draden van de elektrische belichting lagen overal open en bloot. De excursie zou ons een rondleiding door de mangrove geven en daarna kon je of naar het strand of no wat wandelen. Na bezichtiging van de caves die erg, tegenvielen skipte de chauffeur-gids  het mangrove gedeelte en voerde iedereen naar het strand.  En verlengde zonder overleg de excursie (het verblijf op het strand zonder voorzieningen) met een uur. Onze begeleidster regelde echter een bus, voor degenen die meteen terug wilden.

Wij waren zelf (illegaal) al door de mangroves gelopen en ze zijn wel mooi. Het eiland ziet er triest uit. Vorig jaar zijn ze door een grote hurricane getroffen en veel  huizen en bomen zijn vernield en niet opgeknapt. Al met al een troosteloze aanblik.

De Marco Polo lag in het havengebied tussen allerlei werven en olieopslagtanks. Er was een klein shopping-centre met  restaurantjes en terrasjes, dus dat viel mee. Maar wij hebben nu toch een beetje anderekijk op de Bahama’s dan voorheen.

s Avonds ontvingen we een brief van het  excursiemanagement, dat we 80% van ons geld terugkregen. Een zeer net gebaar.  Het is tijdens de reis al eerder opgevallen, dat de staf van de Marco Polo wat open staat voor klantenkritiek en meteen actie onderneemt. Geheel anders dan tijdens onze reis met het fatale dodelijke ongeluk in 2014.

Bij vertrek naar  Bermuda zijn onze portholes weer afgesloten, i.v.m. de te verwachten storm.

Tot zover dit verslag. Hopelijk kan ik het kwijt op de Bermuda (als we niet mysterieus verdwijnen)